godz: 17:43 data: 2010.10.27
uciekam wzrokiem
uciekma daleko od ciebie
nie chce byś coś zauważył
nie chcę byś wiedział
uciekam jeszcze dalej
stąd niesdostępność?
wchodzisz do pokoju patrzysz na mnie
przeszywa mnie Twój wzrok
elektryzuje
czuję się jakbyśmy byli tu tylko we dwoje
każdy znikł dookołą nas
nie innego sie nie liczy
jedna chwila zapomnienia
jedno zycie
jeden cel
szczęście
Twój wzrok mówi więcej niż byś sobie wyobrażał
A może?
Może to tylko moja wyobraźnia?
Jak się przekonać że się nie mylę?
Jak dowieść tego że mam rację?
Niewiem co powiedzieć, słowa zawieszają się w powietrzu, czas stanął..
Dwie osoby zastygły
odwracam wzrok
ja tak nie mogę
przecież ja wiem
tak się nie da
wieczór
patrzę i nie dowierzem
obraz jak nie z tego świata
już teraz wiem że nie żałuję
Zebrałam nowe doświadczenia
Półtora roku razem odznaczyły się w mojej pamięci
Zbiża się listopad
Zamknę. poghrzebię wspomnienia
nie ma po co do nich wraca
Teraz widzę jak bardzo byłam ślepa
Jak bezgranicznie zakochana
jednak teraz szcześliwa bo to minęlo
bo zapomniałam i już tego nie żąłuję
Tak, popełniłam błedy ale widcznie tak musiało być
Jestem częścią planu
Dwie różne osoby
Jedna mądra, rozważna, pełna mojego zaufania, pełna mojego szacunku
Druga z infantylnymi pomysłami, bez spojrzenia na konsekwencje swoich czynów
Myśląca tylko "Tu i teraz"
Dwa opisy - jeden człowiek
Człowiek którego miałam za odpowiedzialną istotę bez jakichkolwiek zastrzerzeń
Stoczył się
Nie poznaję go
Kiedyś miałam o czym z nim rozmawiać
Potrafiliśmy to robić godzinami gdzie nigdy nie brakowało tematów
Jeden ciągnął się kolejnym
Teraz jest cisza
Starciłam wiarę
Zaufanie
On stracił w sobie to coś za co go lubiłam.
Kiedyś kochałam.
To minęło bezpowrotnie.
Teraz budzi we mnie żal tego co się z nim dzieje.
Komentuj(0)
uciekma daleko od ciebie
nie chce byś coś zauważył
nie chcę byś wiedział
uciekam jeszcze dalej
stąd niesdostępność?
wchodzisz do pokoju patrzysz na mnie
przeszywa mnie Twój wzrok
elektryzuje
czuję się jakbyśmy byli tu tylko we dwoje
każdy znikł dookołą nas
nie innego sie nie liczy
jedna chwila zapomnienia
jedno zycie
jeden cel
szczęście
Twój wzrok mówi więcej niż byś sobie wyobrażał
A może?
Może to tylko moja wyobraźnia?
Jak się przekonać że się nie mylę?
Jak dowieść tego że mam rację?
Niewiem co powiedzieć, słowa zawieszają się w powietrzu, czas stanął..
Dwie osoby zastygły
odwracam wzrok
ja tak nie mogę
przecież ja wiem
tak się nie da
wieczór
patrzę i nie dowierzem
obraz jak nie z tego świata
już teraz wiem że nie żałuję
Zebrałam nowe doświadczenia
Półtora roku razem odznaczyły się w mojej pamięci
Zbiża się listopad
Zamknę. poghrzebię wspomnienia
nie ma po co do nich wraca
Teraz widzę jak bardzo byłam ślepa
Jak bezgranicznie zakochana
jednak teraz szcześliwa bo to minęlo
bo zapomniałam i już tego nie żąłuję
Tak, popełniłam błedy ale widcznie tak musiało być
Jestem częścią planu
Dwie różne osoby
Jedna mądra, rozważna, pełna mojego zaufania, pełna mojego szacunku
Druga z infantylnymi pomysłami, bez spojrzenia na konsekwencje swoich czynów
Myśląca tylko "Tu i teraz"
Dwa opisy - jeden człowiek
Człowiek którego miałam za odpowiedzialną istotę bez jakichkolwiek zastrzerzeń
Stoczył się
Nie poznaję go
Kiedyś miałam o czym z nim rozmawiać
Potrafiliśmy to robić godzinami gdzie nigdy nie brakowało tematów
Jeden ciągnął się kolejnym
Teraz jest cisza
Starciłam wiarę
Zaufanie
On stracił w sobie to coś za co go lubiłam.
Kiedyś kochałam.
To minęło bezpowrotnie.
Teraz budzi we mnie żal tego co się z nim dzieje.
Komentuj(0)
godz: 17:43 data: 2010.10.27
jestem słońcem co rozświetla Ci drogę
jestem obłokiem na niebie
jestem kroplą deszczu co spada z nieba
jestem liściem co spada z drzewa
jestem nocą
jestem dniem
jestem
ale ciebie nie ma
Komentuj(0)
godz: 17:43 data: 2010.10.27jestem obłokiem na niebie
jestem kroplą deszczu co spada z nieba
jestem liściem co spada z drzewa
jestem nocą
jestem dniem
jestem
ale ciebie nie ma
Komentuj(0)
włoski wystrój z greckimi korzeniami zachwycający na pierwszy rzut oka
sycylijski zapach unoszący sie w powietrzu
francuskie wykonanie
jedyne i nie powtarzalne
niewinność w każdym ruchu
niekończąca się droga bez drogowzkazów
bez celu bel bólu
słodkie jak miód przeprosiny
Komentuj(0)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz